Beeld je dit in: 's morgens vroeg brengt je taxichauffeur je veilig en wel naar school. Hij vertelt je echter dat er een 'gas strike' aan de gang is, waardoor er nergens in de stad benzine of diesel te vinden is. Gelukkig hoor je overdag op school dat het probleem opgelost is. Oef! Wanneer je om 20u30 's avonds nietsvermoedend je taxichauffeur belt met de vraag of hij je kan komen oppikken rond 21u aan de Luangwa Safari Lodge, vertelt hij je echter dat hij geen brandstof meer heeft! Wat nu?!
Maar daar zaten we dan, aan de andere kant van Kabwe, pikdonker buiten, en geen taxi om ons naar huis te brengen. Kayumbu (onze taxichauffeur) deed wel erg de moeite om iemand te vinden wie ons naar huis kon brengen, maar dat bleek écht niet evident. In het ergste geval konden we de nacht doorbrengen in een van de prachtige kamertjes van Luangwa Safari Lodge. Maar toen de man van het Noors gezin nota kreeg van ons probleem, bood hij ons zonder meer een rit naar huis aan! Wat een geluk! Toch nog veilig thuis geraakt dus :)
2 Reacties
Om te beginnen waar ik met mijn vorig blogbericht geëindigd was: Goed nieuws van Unisport! Volgende week woensdag zal ik Mirriam Chifita, één van de vrijwilligers, ontmoeten om concrete afspraken te maken omtrent mijn engagement bij Unisport.
Ook de dagen van de week heb ik al opgeschreven, maar het is nog even oefenen eer ik ze uit mijn hoofd ken. Vandaag is het chine (= donderdag). Oh ik leer hier trouwens niet alleen Bemba. 'Delitso' (uitgesproken als: Dalíso) is Nyanja voor 'zegen', en tevens mijn nieuwe Zambiaanse naam. Zo veel eten!!Elke dag opnieuw denk ik bij mezelf 'Oh mijn God, dit krijg ik nooit op!'. Het lijkt hier precies op thuis, mijn mama kookt ook altijd véél te veel :) Maar toen één van onze buren op bezoek was gisteren avond verklaarde hij mij het fenomeen van "veel eten". In Europa hebben we vaak de gewoonte om te ontbijten, dan om 10u eten we een snack, rond de middag eten we ons middageten, vervolgens een vier-uurtje, dan nog eens een avondmaal, en wie weet nog een snack voor de TV. In Afrika is het de gewoonte om te ontbijten (meestal boterhammen, iets met een eitje, of cornflakes), en dan tijdens de lunch en het avondeten eet de lokale bevolking nshima, wat gemaakt is van maïs en erg lijkt op puree, met groenten en soms vlees. Een enorm vullende maaltijd, dus eten zij geen snacks door de dag. Voor ons kookt Lucy zeer veel pasta, patatjes of rijst met tomaat en af en toe een eitje. Ik heb in ieder geval wel al aardbeienconfituur, cornflakes en melk gekocht, want al die eieren lijken mij toch niet zo geweldig gezond voor mijn klein maagje :) en dat beetje variatie doet goed! Euhm... En stage?
Lesvoorbereidingen zijn hier een heel stuk korter. Toen ik Isaac (de leerkracht fysica) op mijn laptop toonde dat sommige lesvoorbereidingen 5 pagina's of meer bevatten in België, verklaarde hij ons systeem voor gek. 'Zo ben je toch meer bezig met voorbereiden maken dan het lesgeven zelf?!' zei hij. Ja hoor, dat weet ik al lang. België is het land van papieren en formulieren. Tijd voor verandering! ;) Aangezien mijn mentor nog altijd afwezig is en pas volgende week terug zal zijn, stond ik vandaag al meteen alleen voor de klas. Maar ik heb de vuurdoop goed overleefd! De leerlingen hier zijn dag en nacht verschil met leerlingen in België. Hier heerst een hoog aanzien en respect voor leerkrachten, je moet maar 1x iets zeggen en de leerlingen doen het gewoon. Leerlingen hier zitten niet met tegenzin in de les, ze zijn dankbaar voor het onderwijs dat ze krijgen en zien het belang ervan in om een toekomst uit te bouwen. Wat ik wel gemerkt heb is dat leerlingen het hier niet gewoon zijn dat leerkrachten vragen aan hun stellen. Ze waren in het begin redelijk in de war, en wisten precies niet zo goed wat ik van hun verlangde. Het duurde dus eventjes, na ongeveer een kwartiertje kwamen de antwoorden wel vlotter. Vandaag heb ik 2 lesuren biologie gegeven, met als onderwerp het ademhalingssysteem van insecten en vissen. Ook morgen (vrijdag = chisano) zien we nog een deeltje over de vissen, maar we gaan ook de amfibieën bespreken. En nu komt een geweldig verhaaltje!
Toen kwam één van werkers op mij af, en zei tegen me 'Ik vind wel een kikker voor je tegen het einde van de dag.' Als ik in België zeg dat ik diertjes ga zoeken voor in mijn les, of als ik dode diertjes wil opzetten of met 40% formol (sterk water) in een bokaal wil bewaren, dan krijg ik regelmatig vreemde gezichten te zien. Eerder vandaag waren Isaac en ik ook al op jacht geweest naar hagedissen. Die plakken dagelijks tegen de muren van het labo, maar zijn helaas te snel om te vangen. Rond 12u klopte er iemand op de deur van ons kantoortje, en jawel hoor! Daar was hij! Mét een kikker voor mijn biologieles van morgen! 🐸
Gisteren zijn we voor het eerst naar Shitima School geweest. We hadden de headmaster (directeur) op voorhand gebeld, maar hij vertelde ons dat hij er niet kon zijn donderdag. Gelukkig heeft de deputy head (onderdirecteur) ons goed ontvangen en ons verder geholpen. Al snel werd ik voorgesteld aan Omas, het hoofd van de wetenschapsvakken. Doordat het schooljaar deze week pas van start is gegaan, en mijn mentor nog examens heeft, wou Omas mij maandag ochtend (zonder enige voorbereiding) al voor de klas laten staan! Ik heb hem er toch maar even van overtuigd dat ik maandag liever eerst wat observeer, aangezien ik geen flauw idee heb hoe ze hier lesgeven :) Kleine cultuurshock deel 1. Ik had gedacht om, net zoals in België, veel in lange broeken les te gaan geven. Omdat ik er altijd voor zorg dat mijn tatoeages verborgen zijn tijdens het lesgeven en mijn vakantiejob, ben ik het dus ook gewoon om in warme temperaturen lange broeken te dragen. Helaas pindakaas! Blijkbaar is het hier vanzelfsprekend dat vrouwelijke leerkrachten van de 5 lesdagen minstens 3 lesdagen een rok of kleedje dragen. Op vrijdag is het casual day, en dan mag een broek zeker, maar tijdens de andere weekdagen is dit zeer weinig voorkomend. Blijkbaar heeft dit te maken met een vorm van autoriteit.
Ik zal aardrijkskunde lesgeven aan grade 10, en biologie aan grade 11. Leerlingen in grade 10 zijn ongeveer 15 à 16 jaar oud, en in grade 11 zijn ze zo'n 16 à 17 jaar. Het valt dus ongeveer te vergelijken met het 4de en 5de middelbaar van het Belgisch onderwijssysteem. Zoals je op de foto hieronder kan zien, vallen de meeste van mijn lesuren op maandag, donderdag en vrijdag. Ik heb dan ook de regeling getroffen om dinsdag en woensdag vrij te houden en dus geen les te gaan geven. Zo zal ik dus 5 lesuren per week biologie geven, en 4 lesuren per week aardrijkskunde. Vandaag was er op Shitima School naar aanleiding van de start van het schooljaar (schooljaren starten hier niet in september, maar in januari) een misviering waar heel de school aanwezig was. Het valt op geen enkel vlak te vergelijken met Belgische misvieringen. Er werd zeer veel de nadruk gelegd op het belang van hun studies en inzet, en dat Shitima School hun de kans wil bieden hun dromen waar te maken. Maar er werd hun ook duidelijk gemaakt dat ze met luiheid en lax zijn zichzelf in moeilijkheden zullen brengen om hun dromen te bereiken. Tussendoor werd er ook gezongen, maar daar verstond ik niets van. Zingen doen ze namelijk in het Bemba, de lokale taal. Ik kan wel zeggen dat de klanken prachtig waren. Het klonk bijzonder harmonieus en warm, en ging bij mij door merg en been. Op het einde van de viering werden de nieuwe leerkrachten, inclusief ikzelf, door de headmaster voorgesteld aan de hele school. Maar door een zéér felle onweersbui met bijhorende grote hoeveelheden regen zaten we vast in het gebouw. Het waaide zo hard dat een vuilbak buiten zelfs ging rollen / lopen :P Dus verlengden ze de viering nog maar wat door samen te zingen! Toen de regenbui zo goed als voorbij was, zijn we ook maar snel op onze fietsen gesprongen. Onderweg begon het weer heviger te regenen, maar eigenlijk vond ik dat helemaal niet erg. Die afkoeling doet zo goed!
Vandaag heb ik ook voor het eerst Geoffrey van Unisport aan de lijn gehad. Hij was bijzonder blij mij te horen! Hij was vandaag niet in Kabwe, maar morgen zal hij met de andere vrijwilligers samenkomen in Kabwe, en zal hij bespreken hoe ik op dinsdag of woensdag kan helpen bij Unisport. Ik ben benieuwd! |
Archieven
Mei 2016
|