Meer en meer begin ik vat te krijgen op de gelijkenissen en verschillen tussen het Belgische en Zambiaanse onderwijs. Het is een hele ontdekkingstocht, want ondanks dat mijn mentor biologie vanaf deze week aanwezig is op school, krijg ik geen toezicht tijdens mijn lessen. Het voelt meer alsof ik een volwaardig en zelfstandig lid ben van hun lerarenkorps, en dat is wel een zeer aangename ervaring. Ik leer mijn eigen dossiers opstellen en aanvullen, bepaal zelf hoe ik mijn lessen invul en aanpak, en woon vergaderingen bij van ons departement. Aan de andere kant had ik toch ook graag wat feedback gehad. Ik ontwikkel zo stilaan mijn eigen manier van lesgeven, wat een tussenweg is tussen de Belgische en Zambiaanse manier. Ik geef bijvoorbeeld geen fysieke straffen, en sta meer open voor de leerlingen dan de andere leerkrachten. Ook geef ik, in tegenstelling tot de lokale leerkrachten, amper bevelen. Ik geef duidelijke, opbouwende instructies, en dat werkt ook goed. Toch vraag ik me af wat de lokale leerkrachten van mijn manier van lesgeven vinden. Maar ondanks de zelfstandigheid waarin ik gesmeten ben, heb ik héél veel aan mijn collega-leerkrachten. Ik kan met elke vraag bij hun terecht, en ze zullen niet aarzelen om mij bijvoorbeeld te helpen met mijn dossier of lesvoorbereidingen. Misschien moet ik ook maar eens laten vallen dat ik graag iemand in mijn les zou ontvangen om mij te observeren. :) Grade 11 werd vandaag op de proef gesteld. Nadat we de ademhalingsstelsels van verschillende dieren (insecten, vissen en amfibieën) hadden overlopen, was het nu aan hun. De leerlingen mochten zich zelfstandig in groepjes van maximum 3 leerlingen verdelen. Ze kregen een opdrachtenblad (handgeschreven door, jawel, mezelf) waarop 3 vragen over gasuitwisseling in een ademhalingssysteem stonden. Ik had 2 versies gemaakt, één met 3 vragen met betrekking tot vissen, en de ander met betrekking tot amfibieën. Zo was er ook wat variatie in de klas (een beetje een combinatie van parallel en complementair groepswerk), en konden ze niet zo makkelijk bij hun buren gaan luisteren voor het juiste antwoord.
Na de presentaties moesten de leerlingen ervoor zorgen dat ze alle vragen en antwoorden in hun eigen schrift overgeschreven hadden, want ze moesten hun opdrachtenblad inleveren. Natuurlijk niet enkel het deeltje wat zij hadden gemaakt, maar de vragen van beide versies, dus zowel de vragen met betrekking tot de vissen als de vragen met betrekking tot de amfibieën. Ik had de leerlingen de instructie gegeven om samen te werken met een ander groepje wie een ander opdrachtenblad had dan hunzelf. Zo gezegd zo gedaan. Of tenminste, dat dacht ik toch. Ik was even uit het oog verloren dat leerlingen hier voor élke actie toestemming vragen, dus ik heb hun enkele malen moeten aansporen en aanmoedigen dat het wel degelijk was toegestaan om rond te gaan in de klas en de antwoorden bij andere groepen te bekomen.
Tot zo ver mijn eerste poging tot differentiatie in het Zambiaanse onderwijs. Aangezien het door de leerlingen goed ontvangen werd, en ik het ook zelf als positief ervaren heb, ben ik zeker van plan mijn mogelijkheden hierin nog verder te verkennen!
3 Reacties
Frans Vanlook
25/1/2016 17:42:04
Sterk bezig meid!!!!! Proficiat!!!! Je doet dat goed!!! Dikke pluim (van een vogel).
Antwoord
Lieve
15/2/2016 14:15:33
Hi Maria-Anna,
Antwoord
maw
16/2/2016 16:33:27
Dear ms. Cuypers,
Antwoord
Laat een antwoord achter. |
Archieven
Mei 2016
|